Άλλο κοινωνικός και αντικρατικός αγώνας κι άλλο πολιτική σπέκουλα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ

Η πολιτική είναι τεχνική εξαπάτησης. Κι αυτό είναι κοινή εμπειρία και συνείδηση. Η πολιτική σπέκουλα (κερδοσκοπία) είναι μια εξουσιαστική λογική που ποδοπατά πρόσωπα, καταστάσεις κι εκμεταλλεύεται ο,τιδήποτε μπορεί να αποκτήσει αξία και να πετύχει τον επιδιωκόμενο κάθε φορά στόχο. Η σαφήνεια της δράσης και του περιεχόμενου –πάνω στο οποίο στηρίζεται αυτή– είναι απαραίτητες προϋποθέσεις, που ξεχωρίζουν τους αναρχικούς και τους ειλικρινείς αγωνιστές από τους εξουσιαστές πολιτικούς και σπεκουλαδόρους.
Τα κινήματα και οι πολιτικοί εξουσιαστικοί μηχανισμοί, μικροί ή μεγάλοι, τόσο ως προς τον αριθμό όσο και ως προς την απήχηση στον κοινωνικό χώρο, σπεύδουν να εκμεταλλευτούν ένα γεγονός και να αλλοιώσουν την πραγματική διάσταση και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα. Ο τρόπος είναι απλός. Εντάσσεται και σχετίζεται, το συμβάν, με τη θέση που έχει ή δεν έχει σε πολιτικό ή κρατικό μηχανισμό το συγκεκριμένο άτομο που εμπλέκεται σ’ αυτό ή με τις απόψεις του.
Το ατύχημα που συνέβη στις 5 Ιανουαρίου στο Μενίδι δεν είναι δολοφονική ενέργεια, επειδή δεν συνδέεται με την πρόθεση και τον δόλο. Ενώ, αντίθετα, σαφώς συνδέεται με αυτά τα χαρακτηριστικά η επίθεση ομάδων ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ ενάντια σε διαδηλωτές.

Εάν, τώρα, ένας αναρχικός που επιβαίνει σε μια μοτοσυκλέτα περνώντας μπροστά από το κτίριο της ΓΑΔΑ με μεγάλη ταχύτητα, προκειμένου να προλάβει να περάσει το φανάρι και να φτάσει έγκαιρα στη δουλειά του, παρασύρει και τραυματίσει θανάσιμα ένα μπάτσο που προσπαθεί κι αυτός να περάσει το δρόμο κάθετα αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.
Στην περίπτωση που επιτεθεί μόνος ή μαζί με άλλους συντρόφους του ενάντια σε ομάδα ΔΙΑΣ ή ΔΕΛΤΑ με ΠΡΟΘΕΣΗ να προκαλέσει σωματικές βλάβες σ’ αυτούς ή και θάνατο τότε δεν έχουμε ατύχημα.
Τα ατυχήματα όπου και να συμβαίνουν, είτε στο Μενίδι, είτε στην πλατεία Εξαρχείων, είτε στην Εκάλη παραμένουν ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ από οποιονδήποτε κι αν γίνονται.
Από κει πέρα, το τί είδους ρόλο έχει εκείνος που είναι ενταγμένος και δρα στο σύστημα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης ή το εάν δραστηριοποιείται ενάντια σ’ αυτό, δεν μπορεί να συνδεθεί σώνει και καλά με κάποια από αυτά τα ατυχήματα. Η ισοπεδωτική λογική είναι συγγενής με την έννοια της συλλογικής ευθύνης.
Όσοι κινητοποιούνται κι εκφέρουν λόγο ενάντια στο ρατσισμό, τα πογκρόμ του κράτους και την κατασταλτική δράση των μηχανισμών του είναι χρήσιμο να τα αποσυνδέουν από θλιβερά περιστατικά όπως αυτό του θανάτου της 7χρονης Ρομά και να μην σκυλεύουν το νεκρό κορμί της. Επειδή με αυτό τον τρόπο δεν συνεισφέρουν στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Από την άλλη πλευρά, είναι κατανοητές οι αυθόρμητες αντιδράσεις των Ρομά της περιοχής, που δεν εντάσσονται σε πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά σε μια πηγαία αντίδραση και σε προγενέστερη αντίθεση των ανθρώπων της περιοχής με τους μπάτσους.
Δεν αθωώνουμε τους μπάτσους για το ρόλο που έχουν μέσα στο σύστημα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης και γι’ αυτό συνεχίζουμε να πολεμάμε ενάντια στο κράτος και στους μπάτσους που σπεύδουν να το υπερασπιστούν επιτιθέμενοι σε αγωνιζόμενους ανθρώπους,
Όμως, δεν απαλλοτριώνουμε τον αυτοσεβασμό μας και δεν τον υποτάσσουμε σε ευκαιριακές σκοπιμότητες που αντικειμενικά –και πολλές φορές καθοριστικά– ευτελίζουν τις απελευθερωτικές διεργασίες.
Είναι ντροπή οι πολιτικές σκοπιμότητες των διάφορων κινημάτων να σκυλεύουν τα σώματα νεκρών.
Να παραμένουμε εναρμονισμένοι με αυτά που υποστηρίζουμε, τόσο ως αναρχικοί, όσο και ως αγωνιζόμενοι άνθρωποι και να είμαστε ικανοί να αποδίδουμε πάντα «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».

 Αθήνα 7/1/2011

Συσπείρωση Αναρχικών

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *