Είμαι σιγουρος ότι όλοι οσοι ανηκουν στον αντιεξουσιστικο χωρο εχουν σε καποια στιγμη θεσει στον εαυτο τους το ερωτημα κατα ποσο μπορει να θεωρηθει αντιεξουσιαστικη σταση η υπερασπιση του "δημοσιου" οπως εχει επικρατησει να λεγεται ο,τιδηποτε βρισκεται κατω απο τον ελεγχο του κρατους.
Η αληθεια ειναι οτι εδω υπαρχει μια αντιφαση,η οποια δεν υπαρχει βεβαιως σε μια μαρξιστικη-λενινιστικη τοποθετηση υπαρασπισης του κρατους.

Γι αυτο πρεπει να ξεκαθαριστει κατι.
Οταν οι αναρχικοι διαμαρτυρονται εναντιον των ιδιωτικοποιησεων δεν υπερασπιζονται το Κρατος  – το οποιο δεν εχει καμμια σχεση με το πραγματικα δημοσιο συμφερον – αλλα αντιστεκονται στην πληρη κυριαρχια της αγορας και στην καταπατηση ολων των εραγσιακων δικαιωματων.
Ο αναρχισμος στρεφεται εναντιον του Κρατους και της καπιταλιστικης αγορας τα οποια δεν βρισκονται σε σχεση αντιθεσης/εναντιωσης αλλα συνθεσης /συνεργασιας.
Κατα καποιο τροπο λοιπον,στρεφομενος εναντια στην αγορα στρεφεσαι και εναντια στο κρατος.
Αρκετοι νεοφιλελευθεροι θελουν να μπερδευουν τον αναρχικο αντικρατισμο με τον νεοφιλελευθερο αντικρατισμο ο οποιος επιδιωκει την εξεφανιση του κρατους μοναχα σε οτι εχει να κανει με δημοσιες δαπανες,προνοια και παροχες και οχι ως μηχανισμο καταστολης ,ελεγχου και πολιτικης κυριαρχιας ,δηλαδη ως μηχανισμο εξουσιας που υπαρασπιζεται τα συμφεροντα τους.

Με απλα λογια.
Ο νεοφιλελευθευρισμος ειναι μια οικονομικη θεωρια και αρνειται το κρατος μονο ως προς την οικονομια (αν και εκει ακομα μοναχα μεχρι καποια ορια,κανεις νεοφιλελευθερος σημερα δεν πιστευει στο "ελευθερο χερι της αγορας").
Ο αναρχισμος ειναι μια κοινωνικη πολιτικη θεωρια που αρνειται το κρατος στο συνολο του ως μηχανισμο ο οποιος στηριζει κα αναπαραγει το εκμεταλλευτικο καθεστως της καπιταλιστικης ελευθερης αγορας που οι νεοφιλελευθεροι υποστηριζουν.

Δεν μπορεις να συγκρινεις δυο ανομοια πραγματα.
Η λογικη της συγκρισης που κανει το αρθρο ειναι του στυλ  "ο μπατσος ειναι οργανο,το μπουζουκι ειναι οργανο αρα ο μπατσος ειναι μπουζουκι".